قالب میهن بلاگ

"و اخلص العمل قال الناقد بصیر"
عملت را خالص کن که حسابگر روز قیامت تیز بین است.

لقمان حکیم

در عالم رویا به شخصی گفتند: فقط زیارت مشهد در اعمالت نوشته شده است!

گفت: زیارت کربلا هم داشتم.

فرمودند: کربلایت خالص نبوده. وقتی که دوستت آمد و گفت: کربلا می آیی؟ گفتی: البته که می آیم،

هم زیارت است و هم سیاحت!آیا این کلمه را گفتی؟

گفت: بله.

گفتند: با قصد سیاحت، ثواب زیارت کربلایت از بین رفت!

آیت الله حق شناس

منبع

درست است که روزی تقسیم شده است و تلاش و کوشش در بدست آوردن آن نقش اصلی را دارد ولی برخی گناهان تلاش و سعی را هم بی‌اثر می‌کند و باعث می‌شود که از سهم روزی انسان کاسته شود. آن گناهان عبارت است از:
اظهار نداری
اظهار الفقر؛ خود را فقیر نشان دادن
با همه کاستی باید قبول کرد که در طول سی سال انقلاب تغییرات فراوان در زندگی مردم ایجاد شده و غالب مردم وضعشان بهتر شده است ولی متأسفانه عادت و رسم بر این است که عدّه‌ای بنا دارند همیشه خود را فقیر و ندار جلوه دهند و هیچگاه حاضر نمی‌شوند نعمت‌های الهی را به زبان بیاورند، اثر این گونه فقرنمایی کم شدن رزق و روزی است.
نماز عشاء را نخواندن
والنّوم عن العتمة؛نماز عشاء را نخوانده خوابیدن
کلاً استخفاف به نماز عامل بی‌برکتی و کم شدن رزق است. در میان نمازها، ترک نماز عشاء و صبح نقش بیشتری در کم شدن رزق و بی‌برکتی دارد. درباره نماز صبح و قضا نمودن آن فرمود: و عن صلاة الغداة؛ خواب ماندن از نماز صبح.
سبک شمردن نعمت‌ها
واستحقار النعم؛ حقیر شمردن نعمت‌های الهی
تک تک نعمت‌های الهی برای انسان نقش حیاتی دارد، همین هوا را توجّه کنید که خیلی‌ها اصلاً جزو نعمت‌های الهی به حساب نمی‌آورند، وقتی هوا را آلوده کردند قدر آن را می‌فهمند و همین طور سلامتی و...
حقیر و کوچک شمردن نعمت‌ها‌، نعمت‌ها را از دست انسان می‌گیرد.
از خدا شکایت کردن
برخی بنده‌ها بجای بندگی به خداوند (نعوذ باللّه) می‌خواهیم به خدا خدایی یاد بدهیم و به او می‌گوییم که اگر فلان گونه می‌کردی بهتر بود و هرگاه زبان به شکایت و گلایه باز می‌کنیم و حال آن که باید توجّه داشته باشیم خداوند قادر مطلق دانا و حکیم مطلق است. دادن‌های او از سر حکمت است و ندادن‌های او نیز از سر حکمت. ضرر شکایت از خداوند متوجّه شخص شاکی می‌شود و رزق و روزی او کم می‌شود. امام سجاد(ع) فرمود: وشکوی المعبود عزّ و جلّ؛ و شکایت نمودن از معبود(خدای) عزیز و جلیل خویش (که روزی انسان را کم می‌کند).

منبع

الإمامُ زینُ العابدینَ (ع) ـ مِن دُعائهِ فی یَومِ عَرَفَةَ

و اعمُرْ لَیلی بِإیقاظِی فیهِ لِعبادَتِکَ ، و تَفَرُّدِی بِالتَّهجُّدِ لکَ ، و تَجَرُّدِی بِسُکُونی إلَیکَ ، و إنزالِ حوائجِی

بکَ ( صحیفه سجادیه ، دعای 47)

 امـام سـجاد (ع) ، در دعاى روز عرفه : (خدایا) با بیدار کردن من در شب براى بندگیت و خلوت

شـب زنـده دارى براى تو و آرام گرفتنم به تو و آوردن نیازها وخواسته هایم به درگاه تو ، شبم را

آباد گردان .

 آیه شماره 58  از سوره مبارکه احزاب

آیه:وَالَّذِینَ یُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَیْرِ مَا اکْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُّبِینًا

ترجمه:و کسانى که مردان و زنان با ایمان را بدون آن که کارى کرده باشند آزار مى ‏دهند بدون شکّ بهتان و گناه روشنى را بر دوش کشیده ‏اند.

تفسیر:اصرار بر گناه به زشتى و کیفر آن مى ‏افزاید. («یُؤذون» نشانه استمرار و اصرار بر اذیّت است.)
آبروى زن و مرد مؤمن، محترم و لطمه زدن به آن گناه بزرگى است. (حفظ آبرو به زن یا مرد بودن ربطى ندارد.) «المؤمنین والمؤمنات»
گناهى تنبیه دارد که انسان با علم و عمد مرتکب شود. «اکتسبوا»
گناه، بار انسان را سنگین مى ‏کند. «احتملوا»
مهم ‏ترین اذیّت، زخم زبان و تهمت است. «یُؤذون - بهتاناً»
آزار و اذیّت دیگران به هر شکلى که باشد، از جمله گناهانى است که خشم الهى را بدنبال دارد. «یُؤذون... اثماً مبیناً»